, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει υποθέσεις και θεωρίες, που είχαν για πρώτη φορά κυκλοφορήσει στο τέλος της δεκαετίας του ΄80.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Θόρστεν Βάλες του Νοσοκομείου Schillerhoehe, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ευρωπαϊκό ιατρικό περιοδικό ?European Respiratory Journal?, σύμφωνα με το BBC, κάνοντας πειράματα με τέσσερις εκπαιδευμένους σκύλους (δύο γερμανικούς ποιμενικούς, ένα αυστραλιανό ποιμενικό και ένα λαμπραντόρ), διαπίστωσαν ότι τα ζώα ήσαν σε θέση να κάνουν σωστή διάγνωση των όγκων στο 71%
των καρκινοπαθών.....
Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλάβει ακόμα ποια ακριβώς χημική ουσία (ή ποιες ουσίες) οι σκύλοι μυρίζουν στην ανάσα των ασθενών. Η κατανόηση αυτή θεωρείται αναγκαία, αν πρόκειται να προωθηθεί ένα καινοτομικό πρόγραμμα διάγνωσης, πράγμα πάντως που -κατά τους ερευνητές- απέχει ακόμα πολύ από την πραγματοποίησή του. Το πιο πιθανό είναι να αξιοποιηθούν οι γνώσεις αυτές για να δημιουργηθούν ηλεκτρονικές «μύτες», που θα ανιχνεύουν τα ίδια χημικά με αυτά που μυρίζει και ο σκύλος.
Από το 1989 μέχρι σήμερα, διάφορες μελέτες έχουν προσφέρει ενδείξεις ότι οι «καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου» μπορούν να μυρίσουν διάφορα είδη καρκίνου, όπως του δέρματος, της ουροδόχου κύστης, του εντέρου και του μαστού. Πιστεύεται ότι οι καρκινικοί όγκοι εκλύουν πτητικές οργανικές χημικές ουσίες, που μόνο ένας σκύλος μπορεί να ανιχνεύσει.
Ο καρκίνος των πνευμόνων είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή καρκίνου μεταξύ των ανδρών και των γυναικών στην Ευρώπη, με πάνω από 340.000 θανάτους ετησίως και με κύριο υπαίτιο το κάπνισμα. Είναι επίσης η πιο κοινή αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως και αυτό επειδή η ασθένεια δεν εμφανίζει έγκαιρα συμπτώματα, με συνέπεια συχνά η διάγνωσή της να γίνεται τυχαία και καθυστερημένα. Γι? αυτό έχει ζωτική σημασία η εύρεση νέων μεθόδων έγκαιρης ανίχνευσης της νόσου.
Δυστυχώς, όπως είπε ο Βάλες, «οι σκύλοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τη βιοχημεία της οσμής του καρκίνου», για να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή των επιστημόνων.
http://tsekouratoi.blogspot.com/2011/09/blog-post_6633.html
