Αφιερωμενα στους φιλους της Ολυμπιας Αλίμονο σε όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου. Από τα καλά κερδεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά -από τα κακά κερδεμένα, παίρνει και το νοικοκύρη. Βίγλα αψηλή στα φρένα μας η μνήμη. Δεν υπάρχουν ιδέες -υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες -κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τους κουβαλάει. Ε...
κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις -το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!» Ελευτεριά θα πει
να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα! Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες -φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες! Η λευτεριά δεν έχει σκοπό. Μήτε βρίσκεται στη γης ετούτη -στη γης ετούτη βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά. Αγωνιζόμαστε για τα άφταστα, και γι’ αυτό ο άνθρωπος έπαψε να είναι ζώο. Η προσευχή σήμερα λέγεται πράξη. Να ασκητεύεις σήμερα θα πει: να ζεις με τους ανθρώπους και να ανεβαίνεις κάθε μέρα, κάθε μέρα και όχι μονάχα τη Μεγάλη Παρασκευή με το Χριστό στο Γολγοθά. Και να σταυρώνεσαι. Ο αληθινός Χριστός περπατάει και αγωνίζεται μαζί με τους ανθρώπους. Ό,τι εμείς οι άνθρωποι λέμε πόλεμο για την πίστη και την πατρίδα, τα κοράκια το λένε φαγοπότι -και ότι εμείς λέμε ήρωα, τα κοράκια το λένε νόστιμο κρέας. Πιο δυνατή η ψυχή από την ανάγκη, και δε συχωρνάει! Τι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο. Η ομορφιά δεν έχει έλεος. Δεν την κοιτάζεις, αυτή σε θωρεί και δε συγχωρεί… Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά. Ζούμε μόνοι,πεθαίνουμε μόνοι,το ενδιάμεσο φωτεινό σημείο το λέμε ζωή.
ΠΠ
http://anti-ntp.blogspot.com/2011/10/blog-post_5359.html
