Η κρυφή κινητοποίηση που πυροδότησε μια εξέγερση
Αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο που μας έστειλε ένας φίλος της Λέσχης και προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες που δε γίνονται και τόσο γνωστές από τα επίσημα ΜΜΕ.
Οι διοργανωτές των διαδηλώσεων στο Κάιρο περιγράφουν τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να κερδίσουν έδαφος έναντι στην αστυνομία:
Η συνάντηση στο ζαχαροπλαστείο που δεν ήταν στο Facebook.
Των Charles Levinson και Margaret Coker
The Wall Street Journal
The Wall Street Journal
Μετάφραση: Άρης Λέονας
Κάιρο – Η κατάληψη της περιοχής γύρω από το κτίριο της βουλής αυτήν τη βδομάδα από την αιγυπτιακή αντιπολίτευση ξεκίνησε με ένα τέχνασμα – το τελευταίο παράδειγμα για το πώς, για πάνω από δύο βδομάδες, νέοι ακτιβιστές έχουν καταστρατηγήσει τις φοβερές δυνάμεις ασφαλείας της Αιγύπτου ώστε να παρακινήσουν μια εξέγερση που πολλοί εδώ θεωρούσαν για πολύ καιρό αδύνατη.
Την Τρίτη, νεολαίοι διοργανωτές της αντιπολίτευσης κάλεσαν σε πορεία στο κτίριο της κρατικής τηλεόρασης μερικά τετράγωνα βόρεια από την κατασκήνωση τους στην κεντρική πλατεία Tahrir. Έπειτα, ενώ ο στρατός παρατάχθηκε σε αυτό το ευαίσθητο κεντρικό σημείο επικοινωνιών, οι διαδηλωτές επεκτάθηκαν νότια προς την ελαφρώς αμυνόμενη περιοχή γύρω από το κτίριο της βουλής της Αιγύπτου.
Καθώς οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Αίγυπτο έφτασαν στην 17η ημέρα τους την Πέμπτη, το
καθεστώς του προέδρου Hosni Mubarak βρισκόταν σε βαθιά αναταραχή. Ο αρχηγός του κυβερνώντος Εθνικού Δημοκρατικού κόμματος είπε ότι συμβούλευσε τον κ. Μουμπάρακ να παραιτηθεί. Ο στρατός της χώρας κινήθηκε για να πάρει τον έλεγχο στους δρόμους. Αλλά ο κ. Μουμπάρακ, προς οργή των διαδηλωτών, δεν παραιτήθηκε.Την Τρίτη, νεολαίοι διοργανωτές της αντιπολίτευσης κάλεσαν σε πορεία στο κτίριο της κρατικής τηλεόρασης μερικά τετράγωνα βόρεια από την κατασκήνωση τους στην κεντρική πλατεία Tahrir. Έπειτα, ενώ ο στρατός παρατάχθηκε σε αυτό το ευαίσθητο κεντρικό σημείο επικοινωνιών, οι διαδηλωτές επεκτάθηκαν νότια προς την ελαφρώς αμυνόμενη περιοχή γύρω από το κτίριο της βουλής της Αιγύπτου.
Καθώς οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Αίγυπτο έφτασαν στην 17η ημέρα τους την Πέμπτη, το
Οι διαδηλώσεις που τώρα βασανίζουν τον κ. Μουμπάρακ σε όλο το Κάιρο και την Αίγυπτο οφείλουν εν μέρει τους σπόρους τους σε μια κίνηση τρικ, όπως προκύπτει από πολλές συνεντεύξεις με αυτούς που σχεδίασαν τις διαδηλώσεις.
Στις 25 Ιανουαρίου, την πρώτη ημέρα των διαδηλώσεων, οι διοργανωτές από το νεολαιίστικο κομμάτι των αντιπολιτευτικών κινημάτων δημιούργησαν αυτό που εμφανίστηκε ως αυθόρμητη συγκέντρωση των κατοίκων της φτωχογειτονιάς Bulaq al-Dakrour, στο δυτικό όριο του Καίρου. Αυτοί οι διαδηλωτές δεν ήταν, όπως θέλει η πιο δημοφιλής αφήγηση, μορφωμένοι νέοι που έμαθαν για τις διαδηλώσεις στο ίντερνετ. Αντίθετα, ήταν φτωχοί κάτοικοι που γέμισαν ένα λαβύρινθο από λασπώδη και στενά σοκάκια, και συγκεντρώθηκαν μπροστά από ένα ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς πιάνοντας τις δυνάμεις ασφαλείας στον ύπνο.
Αυτή η διαδήλωση ήταν ό,τι άλλο εκτός από αυθόρμητη. Το πώς τα κατάφεραν οι διοργανωτές, όταν τόσες απόπειρες στο παρελθόν είχαν αποτύχει, έχει κάνει ανθρώπους να ξύνουν το κεφάλι τους από τότε.
Μετά την απελευθέρωση του από την κράτηση του την Κυριακή, ο διευθυντής της Google, Wael Ghonim, διηγήθηκε λεπτομερώς τη συνάντηση του με τον νεοδιορισθέντα υπουργό εσωτερικών. «Κανένας δεν κατάλαβε πώς το έκανες», του είπε ο υπουργός, σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Ghonim. Είπε ότι οι ανακριτές του συμπέραναν ότι εξωτερικές δυνάμεις θα έπρεπε να έχουν λάβει μέρος.
Αξιωματούχοι στο υπουργείο εσωτερικών, που εποπτεύει την αστυνομία, δεν κατέστη δυνατό να προσεγγιστούν για να σχολιάσουν επ’ αυτού.
Οι διοργανωτές, που τώρα σχηματίζουν τον ηγετικό πυρήνα του Επαναστικού Κινήματος Νέων, που πλέον έχουν έλθει στο προσκήνιο ως εκπρόσωποι των διαδηλωτών στην πλατεία Tahrir, σε συνεντεύξεις τις τελευταίες μέρες αποκάλυψαν πώς τα κατάφεραν.
Στις αρχές Ιανουαρίου, αυτός ο πυρήνας διοργανωτών αποφάσισαν να αποπειραθούν να αντιγράψουν τις επιτυχίες των διαδηλωτών στην Τυνησία, που τελικά έδιωξαν τον πρόεδρο Zine al-Abidine Ben Ali. Το άμεσο ενδιαφέρον τους ήταν πώς θα ματαιώσουν το υπουργείο εσωτερικών, του οποίου οι λεγεώνες σωμάτων ασφαλείας αναχαίτιζαν και κατέστειλλαν διαδηλώσεις για χρόνια. Η αστυνομία ήταν ειδική στο να προλαμβάνει πορείες από το να μεγαλώσουν ή να κινηθούν στους δρόμους, καθώς και στο να κρατάει τους κοινούς Αιγύπτιους μακριά.
«Έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να αποφύγουμε την ασφάλεια από το να κάνει τη ζώνη της και να μας σταματήσει», είπε ο 41 ετών αρχιτέκτονας Basem Kamel , μέλος της νεολαίας του Mohamed ElBaradei και ένας από τη ντουζίνα, πάνω-κάτω, των διοργανωτών.
Συναντιόντουσαν καθημερινά για δύο βδομάδες στο γεμάτο σαλόνι της μητέρας του Ziad al-Alimi. Ο κ. Alimi είναι νέος διοργανωτής από τα ηγετικά στελέχη της ομάδας της καμπάνιας του κ. ElBaradei. Η μητέρα του, πρώην ακτιβίστρια που έκανε 6 μήνες φυλακή για το ρόλο της στην οργάνωση διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων για το ψωμί το 1977, μένει στη γειτονιά μεσαίας τάξης Agouza στη δυτική όχθη του Νείλου. Αυτοί που ήταν παρόντες περιλάμβαναν εκπροσώπους από έξι κινήματα νεολαίας που συνδέονταν με τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, οργανώσεις που αγωνίζονταν για τα δικαιώματα των εργαζομένων και την μουσουλμανική αδελφότητα.
Επέλεξαν 20 τοποθεσίες για διαδήλωση, συνήθως συνδεόμενα με κάποιο τζαμί, σε πυκνοκατοικημένες εργατικές γειτονιές γύρω από το Κάιρο. Ήλπιζαν ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός διάσπαρτων κινητοποιήσεων θα ζόριζε τις δυνάμεις ασφαλείας, θα τράβαγε μεγαλύτερους αριθμούς διαδηλωτών και θα θα αύξανε την πιθανότητα ώστε κάποιοι διαδηλωτές θα ξέφευγαν και θα ενωνόντουσαν ξανά στην πλατεία Tahrir.
Η ομάδα κάλεσε δημόσια για πορείες σε αυτές τις τοποθεσίες στις 25 Ιανουαρίου, μια εθνική γιορτή προς τιμήν του ευρέως στιγματισμένου αστυνομικού σώματος της χώρας. Ανακοίνωσαν τις τοποθεσίες των διαδηλώσεων στο ίντερνετ και κάλεσαν τους διαδηλωτές να ξεκινήσουν σε κάθε μία μετά τις προσευχές περίπου στις 2 μ.μ.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
«Η 21η τοποθεσία, κανείς δεν ήξερε για αυτήν», είπε ο κ. Kamel.
Για να είναι σίγουροι, αυτοί οι ακτιβιστές δεν ήταν οι μόνοι που καλούσαν σε πορεία εκείνη την ημέρα. Και άλλες ομάδες με επιρροή συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους για το σκοπό. Η σελίδα του Facebook του Khaled Said, του νέου που χτυπήθηκε μέχρι το θάνατο από την αστυνομία στην Αλεξάνδρια, είχε προκύψει μήνες πριν σαν ένα σημείο συνάντησης στο ίντερνετ για ακτιβιστές στην Αίγυπτο.
Υπήρχε μια σελίδα στα αραβικά και μία στα αγγλικά, και κάθε μία είχε τους δικούς της διαχειριστές. Ο κ. Ghonim, διευθυντής της Google, έχει τώρα ταυτοποιηθεί ως ένας από αυτούς. Οι άλλοι διαχειριστές των σελίδων παραμένουν ανώνυμοι.
Ένας διαχειριστής για την σελίδα στα αγγλικά, που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο El-Shaheed, ή ο Μάρτυρας, διηγήθηκε λεπτομερώς το ρόλο των διαχειριστών στις διαδηλώσεις σε μια συνέντευξη με την εφημερίδα Wall Street Journal μέσω του Gmail chat. Ο El-Shaheed θυμάται να ανταλλάσσει μυνήματα με το διαχειριστή της σελίδας στα αραβικά στις 14 Ιανουαρίου, όταν διαδόθηκαν τα νέα για τη πτήση φυγής του Τυνήσιου προέδρου από τη χώρα του. Ο κ. Kamel και οι ομάδες του, που είχαν ήδη ξεκινήσει να οργανώνουν τη διαδήλωση, είχαν τώρα άλλη μια ισχυρή δύναμη στρατολόγησης.
«Μίλαγα με τον άραβα διαχειριστή και παρακολουθούσαμε την Τυνησία και τη στιγμή που ακούσαμε ότι ο Ben Ali έφυγε, είπε: «Πρέπει να κάνουμε κάτι», είπε ο El-Shaheed, του οποίου η πραγματική ταυτότητα δεν μπορούσε να καθοριστή.
Ο διαχεριστής της αραβικής σελίδας ανέβασε στη σελίδα μια ανοικτή ερώτηση προς τους αναγνώστες: «Τι νομίζετει ότι πρέπει να δώσουμε σαν δώρο στη βίαιη Αιγυπτιακή αστυνομία στην ημέρα της;».
«Η απάντηση ήρθε από όλους: Τυνησία, Τυνησία
,» έγραψε ο El-Shaheed.
Για τις τελευταίες τρεις μέρες πριν την πορεία, ο κ. Kamel και οι φίλοι του διοργανωτές λένε ότι κοιμήθηκαν μακριά από τα σπίτια τους, φοβούμενοι ότι η αστυνομία θα τους συλλάμβανε στη μέση της νύχτας. Φοβούμενοι ότι τα κινητά τους θα παρακολουθούνταν, χρησιμοποιούσαν κινητά φίλων τους ή μελών των οικογενειών τους.
Έστειλαν μικρές ομάδες να «γνωριστούν» με τη μυστική 21η τοποθεσία. Ήταν το ζαχαροπλαστείο Hayiss στη γειτονιά Bulaq al-Dakrour, μπροστά από το οποίο στην πλακόστρωτη πλατεία – όπου συνήθως φιλοξενούσε τραπέζια έξω κατά τους ζεστούς μήνες – θα ήταν ένα σημείο κινητοποίησης εύκολο για οποιονδήποτε να το βρει, σε μία κατά τα άλλα πολύπλοκη γειτονιά όμοια με αρίθμητες άλλες στην πόλη.
Οι διοργανωτές λένε ότι ήξεραν ότι η επιτυχία των διαδηλώσεων θα εξαρτώταν από τη συμμετοχή κανονικών Αιγυπτίων σε εργατικές περιοχές όπως αυτή, όπου το ίντερνετ και το Facebook δεν χρησιμοποιούνται ευρέως. Μοίρασαν φυλλάδια στην πόλη τις ημέρες πριν τη διαδήλωση, συγκεντρώνοντας τις προσπάθειες στο Bulaq al-Dakrour.
«Έδωσε στους ανθρώπους την ιδέα ότι μια επανάσταση θα ξεκινούσε στις 25 Ιανουαρίου», είπε ο κ. Kamel.
Τις ημέρες λίγο πριν τη διαδήλωση, οι διοργανωτές έστειλαν μικρές ομάδες να περπατήσουν τις διαδρομές της διαδήλωσης σε διάφορες ταχύτητες, ώστε να συγχρονίσουν πως οι ξεχωριστές διαδηλώσεις θα ενώνονταν.
Στις 25 Ιανουαρίου, οι δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν, όπως προβλεπόταν, κατά χιλιάδες σε κάθε ένα από τις ανακοινωθείσες τοποθεσίες.
Στο εν τω μεταξύ, τέσσερις διοικητές πεδίου επιλεγμένοι από την επιτροπή των διοργανωτών άρχισαν να αποσπούν διαδηλωτές σε πυρήνες των 10. Για να εξασφαλισθεί η μυστικότητα, μόνο ένα μέλος κάθε πυρήνα ήξερε τον προορισμό τους.
Σε αυτές τις μικρές ομάδες, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το ζαχαροπλαστείο Hayiss, συγκτεντρώνοντας μια ομάδα από 300 διαδηλωτές ελεύθερους από τον έλεγχο της αστυνομίας. Η έλλειψη ασφάλειας παρακίνησε τους κατοίκους της γειτονιάς να συρρεύσουν κατά εκατοντάδες έξω από τα πυκνά σοκάκια της γειτονιάς, φουσκώνοντας το πλήθος σε χιλιάδες, λένε οι υπάλληλοι του ζαχαροπλαστείου που παρακολούθουσαν την σκηνή να εξελίσσεται.
Στις 1:15 μ.μ, ξεκίνησαν την πορεία προς το κέντρο του Καίρου. Μέχρι η αστυνομία να παρατάξει ένα μικρό τμήμα για να τους μπλοκάρει, οι γραμμές των διαδηλωτών είχαν μεγαλώσει αρκετά για να υπερισχύσουν.
Οι άλλες πορείες που οργανώθηκαν στα τζαμιά σε όλη την πόλη απέτυχαν να φτάσουν στην πλατεία Tahrir, αφού οι προσπάθειες τους ματαιώθηκαν από τις ζώνες των σωμάτων ασφαλείας της αστυνομίας. Οι διαδηλωτές της Bulaq al-Dakrour, η μόνη ομάδα που έφτασε στο στόχο της, κατέλαβε την πλατεία Tahrir για αρκετές ώρες μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, όταν η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.
Ήταν η πρώτη φορά που οι Αιγύπτιοι είδαν μια τέτοια διαδήλωση στους δρόμους τους, και παρείχε μια σπίθα που ενθάρρυνε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων να βγουν στη διαδήλωση την επόμενη Παρασκευή. Στις 28 Ιανουαρίου, κατέλαβαν την πλατεία Tahrir ξανά. Έχουν μείνει εκεί από τότε.
Ο διαχεριστής της αραβικής σελίδας ανέβασε στη σελίδα μια ανοικτή ερώτηση προς τους αναγνώστες: «Τι νομίζετει ότι πρέπει να δώσουμε σαν δώρο στη βίαιη Αιγυπτιακή αστυνομία στην ημέρα της;».
«Η απάντηση ήρθε από όλους: Τυνησία, Τυνησία
,» έγραψε ο El-Shaheed.Για τις τελευταίες τρεις μέρες πριν την πορεία, ο κ. Kamel και οι φίλοι του διοργανωτές λένε ότι κοιμήθηκαν μακριά από τα σπίτια τους, φοβούμενοι ότι η αστυνομία θα τους συλλάμβανε στη μέση της νύχτας. Φοβούμενοι ότι τα κινητά τους θα παρακολουθούνταν, χρησιμοποιούσαν κινητά φίλων τους ή μελών των οικογενειών τους.
Έστειλαν μικρές ομάδες να «γνωριστούν» με τη μυστική 21η τοποθεσία. Ήταν το ζαχαροπλαστείο Hayiss στη γειτονιά Bulaq al-Dakrour, μπροστά από το οποίο στην πλακόστρωτη πλατεία – όπου συνήθως φιλοξενούσε τραπέζια έξω κατά τους ζεστούς μήνες – θα ήταν ένα σημείο κινητοποίησης εύκολο για οποιονδήποτε να το βρει, σε μία κατά τα άλλα πολύπλοκη γειτονιά όμοια με αρίθμητες άλλες στην πόλη.
Οι διοργανωτές λένε ότι ήξεραν ότι η επιτυχία των διαδηλώσεων θα εξαρτώταν από τη συμμετοχή κανονικών Αιγυπτίων σε εργατικές περιοχές όπως αυτή, όπου το ίντερνετ και το Facebook δεν χρησιμοποιούνται ευρέως. Μοίρασαν φυλλάδια στην πόλη τις ημέρες πριν τη διαδήλωση, συγκεντρώνοντας τις προσπάθειες στο Bulaq al-Dakrour.
«Έδωσε στους ανθρώπους την ιδέα ότι μια επανάσταση θα ξεκινούσε στις 25 Ιανουαρίου», είπε ο κ. Kamel.
Τις ημέρες λίγο πριν τη διαδήλωση, οι διοργανωτές έστειλαν μικρές ομάδες να περπατήσουν τις διαδρομές της διαδήλωσης σε διάφορες ταχύτητες, ώστε να συγχρονίσουν πως οι ξεχωριστές διαδηλώσεις θα ενώνονταν.
Στις 25 Ιανουαρίου, οι δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν, όπως προβλεπόταν, κατά χιλιάδες σε κάθε ένα από τις ανακοινωθείσες τοποθεσίες.
Στο εν τω μεταξύ, τέσσερις διοικητές πεδίου επιλεγμένοι από την επιτροπή των διοργανωτών άρχισαν να αποσπούν διαδηλωτές σε πυρήνες των 10. Για να εξασφαλισθεί η μυστικότητα, μόνο ένα μέλος κάθε πυρήνα ήξερε τον προορισμό τους.
Σε αυτές τις μικρές ομάδες, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το ζαχαροπλαστείο Hayiss, συγκτεντρώνοντας μια ομάδα από 300 διαδηλωτές ελεύθερους από τον έλεγχο της αστυνομίας. Η έλλειψη ασφάλειας παρακίνησε τους κατοίκους της γειτονιάς να συρρεύσουν κατά εκατοντάδες έξω από τα πυκνά σοκάκια της γειτονιάς, φουσκώνοντας το πλήθος σε χιλιάδες, λένε οι υπάλληλοι του ζαχαροπλαστείου που παρακολούθουσαν την σκηνή να εξελίσσεται.
Στις 1:15 μ.μ, ξεκίνησαν την πορεία προς το κέντρο του Καίρου. Μέχρι η αστυνομία να παρατάξει ένα μικρό τμήμα για να τους μπλοκάρει, οι γραμμές των διαδηλωτών είχαν μεγαλώσει αρκετά για να υπερισχύσουν.
Οι άλλες πορείες που οργανώθηκαν στα τζαμιά σε όλη την πόλη απέτυχαν να φτάσουν στην πλατεία Tahrir, αφού οι προσπάθειες τους ματαιώθηκαν από τις ζώνες των σωμάτων ασφαλείας της αστυνομίας. Οι διαδηλωτές της Bulaq al-Dakrour, η μόνη ομάδα που έφτασε στο στόχο της, κατέλαβε την πλατεία Tahrir για αρκετές ώρες μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, όταν η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.
Ήταν η πρώτη φορά που οι Αιγύπτιοι είδαν μια τέτοια διαδήλωση στους δρόμους τους, και παρείχε μια σπίθα που ενθάρρυνε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων να βγουν στη διαδήλωση την επόμενη Παρασκευή. Στις 28 Ιανουαρίου, κατέλαβαν την πλατεία Tahrir ξανά. Έχουν μείνει εκεί από τότε.
http://ilesxi.wordpress.com/2011/11/12/%CE%B7-
