Ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι ο τελευταίος σ’ αυτή τη χώρα που πρέπει να διαμαρτύρεται για τα μέσα ενημέρωσης.
Δεν υπάρχει πολιτικός επί του πλανήτου που να έτυχε τέτοιας ευνοϊκής μεταχείρισης από την πρώτη στιγμή του αρχηγικού βίου του.
Μάχη έδωσαν τα μέσα ενημέρωσης για να τον επιβάλουν στην ηγεσία του κόμματός του.
Κι’ όταν ανέλαβε – με το γνωστό «θαμπό δαχτυλίδι» και άλλα ευτράπελα – και ενώ προετοιμαζόταν η «πορεία του προς τη βάση», ώστε να κερδίσει και τον τίτλο του λαοπρόβλητου ηγέτη για τον οποίο, ως μοναδικό υποψήφιο, έσπευσαν στις κάλπες ένα εκατομμύριο άνθρωποι (κοψοχέρηδες σήμερα, τους οποίους λίγο αργότερα έψαχνε να τους βρει ταχυδρομώντας ένα εκατομμύριο επιστολές), το τι έγινε δεν περιγράφεται!
Τότε, το 2004, ενώ η χώρα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο, τα μέσα ενημέρωσης πραγματοποίησαν 87(!) διακοπές προγράμματος μέσα σε μια εβδομάδα για να τον δείχνουν απλώς να… μπαινοβγαίνει στο σπίτι του!
Κι’ όταν αποφάσισε, το 2009, να εκβιάσει εκλογές για να βρεθεί μια ώρα αρχύτερα στην εξουσία, ώστε να… μας σώσει εγκαίρως, έγινε ο κακός χαμός!
Το τι συνεντεύξεις – και με πόσες υποσχέσεις – έδωσε δεν λέγεται.
Από κοντά και η παρέα του, που εν μια νυκτί ανέλαβε επίσης να μας σώσει, τα ανίκανα μέλη της οποίας προστέθηκαν στους άλλους τους παραδοσιακά και διαχρονικά ανίκανους από το ανδρεϊκό και το σημιτικό παρελθόν.
Ξαφνικά τα μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν στον κόσμο την ικανότερη ομάδα του κόσμου, με τις σούπερ (οικονομικές, για να μην ξεχνιόμαστε) σπουδές, διαφημίζοντας τις προηγούμενες θέσεις τους
σε πανεπιστήμια και οργανισμούς του εξωτερικού.
Όταν υπέκλεψαν τις ψήφους και εγκαταστάθηκαν στο τιμόνι της χώρας, ακόμη και ταυτόσημους τίτλους είχαμε στις εφημερίδες.
Τι να πρωτοθυμηθούμε. Τα περίστροφα στο τραπέζι, τα «ασφαλή καταφύγια», τα «μαξιλάρια ασφαλείας» με σφραγίδα ΔΝΤ, την ευλαβική μεταφορά όσων λέγονταν στα περίφημα live υπουργικά συμβούλια;
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2010, για παράδειγμα, κάποιες εφημερίδες είχαν τον ίδιο ακριβώς τίτλο: Τεστ 100 ημερών με προίκα 10 δις ευρώ!
Στις περιφερειακές εκλογές του 2010 τα μέσα έδωσαν τα ρέστα τους. Δεν προλάβαιναν να δημοσιεύουν συνεντεύξεις του Παπανδρέου και της παρέας του με μόνιμο ρεφρέν τον εκβιασμό: Αν οι Έλληνες δεν ψηφίσουν σωστά, θα ξαναψηφίσουν.
Όλοι αυτοί – με πρώτον τον κ. Ραγκούση – που τώρα θεωρούν καταστροφικές τις εκλογές, τότε διακήρυσσαν πως (οι εκλογές) «δεν είναι τίποτε, θα υποστούμε μια ταλαιπωρία ολίγων ημερών»!
Μέχρι και «ανίερη συμμαχία» της Νέας Δημοκρατίας με τα κόμματα της Αριστεράς για να μην ψηφιστούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ ανακάλυψαν!
Κι’ όταν αποκαλύφθηκε πως όλα αυτά ήσαν κουραφέξαλα, τότε άρχισαν να καταγγέλλουν τα μέσα ενημέρωσης.
Στις 5 Ιουνίου του 2011 εκδόθηκε και κυβερνητική ανακοίνωση:
«Η κυβέρνηση καταγγέλλει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την επικίνδυνη παραπληροφόρηση Μέσων Ενημέρωσης τα οποία δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη, είτε με ανύπαρκτες "πληροφορίες" για "ξένους Επιτρόπους - Ανθύπατους στα υπουργεία", είτε με ανοίκειες και ανιστόρητες εκφράσεις περί "κατοχής" στην Ελλάδα. Με τη συμβολή, με τις θυσίες του Ελληνικού λαού, δίνουμε εδώ και πολλούς μήνες έναν τιτάνιο αγώνα για να σώσουμε την Ελλάδα από την χρεοκοπία, για να διαφυλάξουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Αγώνα στον οποίο οφείλουν εν πολλοίς την επιβίωσή τους και τα Μέσα Ενημέρωσης, καθώς η κατάρρευση της χώρας θα σήμαινε και τη δική τους κατάρρευση. Αρκετά πια λοιπόν με την ανευθυνότητα. Τα ψέματα τελείωσαν και όλοι καλούνται πλέον να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η παραπληροφόρηση και η διαμόρφωση κλίματος σύγχυσης, είτε εδράζεται είτε όχι σε σκοπιμότητες, στρέφεται τελικώς εναντίον του δημοσίου συμφέροντος».
Τέτοια πράγματα. Τότε. Γιατί τώρα που κοιμούνται αγκαλιά με την τρόικα, τον Νταλάρα, τον Ράιχενμπαχ, τον Φούχτελ, τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ολλανδούς και λοιπούς τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά.
Όχι μόνο. Μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 27ης Οκτωβρίου, ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου έδωσε μάχη για να μας πείσει πως είναι προτιμότερο όλοι αυτοί να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα, παρά να έχουμε κάθε τρεις μήνες το ίδιο θέατρο.
Και ο κ. Βενιζέλος έφθασε στο σημείο να μας πει πως είναι ευχής έργον η στενή επιτροπεία, διαφορετικά τα εξοκείλαμε και πάλι – προφανώς εννοούσε τον εαυτό του και τους άλλους πάνσοφους του υπουργικού συμβουλίου.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, ο κ. Παπανδρέου (και το ΠΑΣΟΚ) γενικότερα, υπήρξαν πάντα τα χαϊδεμένα παιδιά των μέσων ενημέρωσης – τα οποία ήλεγχαν (και εξακολουθούν να ελέγχουν) δια των κρατικών διαφημίσεων, που διοχετεύονταν και εξακολουθούν να διοχετεύονται (τουλάχιστον μέχρι να σκάσουν κάποια κανόνια σε «φιλικές» διαφημιστικές εταιρίες).
Σ’ αυτό το τελευταίο θα επανέλθουμε – και δεν θα τα πάμε καλά!
Διότι δεν υπάρχει εκβιαστής με τον οποίο να μην συνεργάστηκαν κρατικοί και άλλοι ιδιωτικοί, πλην όμως «φιλικοί» οργανισμοί.
Μπροστά τους ωχριά ακόμη και το προσφάτως εντοπισθέν και εξαρθρωθέν κύκλωμα της Θεσσαλονίκης.
Στην πραγματικότητα, τα μέσα ενημέρωσης, οι δημοσιογράφοι, δεν κατόρθωσαν να προστατέψουν τον λαό από την λαίλαπα.
Υπήρξαν από την αρχή τόσο πολύ προσηλωμένα (και προσηλωμένοι) στο έργο της προπαγάνδισης του κυβερνητικού έργου, που ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ.
Για παράδειγμα, τον καιρό που προπαγάνδιζαν εκείνο το εκπληκτικό «τεστ των 100 ημερών με τα 100 (ανύπαρκτα) δις», η κυβέρνηση (δια της ΕΛΣΤΑΤ) έδινε πλαστά στοιχεία στη Eurostat, ανεβάζοντας το έλλειμμα.
Τα περισσότερα μέσα αποδέχθηκαν ως… φυσιολογικό το γεγονός ότι η Eurostat, ενώ ανακοίνωσε το έλλειμμα (για το 2009) όλων των κρατών-μελών στις 22 Οκτωβρίου 2010, φρόντισε να παραλείψει την Ελλάδα για να διευκολύνει την εκλογή των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ στις περιφερειακές εκλογές.
Ούτε τα παιχνίδια της κυβέρνησης Παπανδρέου κατήγγειλαν, ούτε το γεγονός ότι η Eurostat έλαβε μέρος σ’ αυτά τα παιχνίδια.
Θεώρησαν «φυσιολογικό» επίσης να ανακοινωθεί το έλλειμμα ακριβώς την επομένη των εκλογών!
Και δεν τους πήραν με τις πέτρες, δεν σήκωσαν τον κόσμο στο ποδάρι!
Τα ίδια έγιναν και όταν το καταστροφικό δίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου δέχθηκε την είσοδο των ιδιωτών στο ελληνικό χρέος – κάτι που πληρώνουμε αυτή τη στιγμή με μια ωραία χρεοκοπία.
Τα μέσα ενημέρωσης (που σήμερα ασχολούνται από το πρωί ως το βράδυ με το PSI), ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ.
Αντίθετα, παρουσίασαν τα φληναφήματα που ακολούθησαν τις συμφωνίες της 11ης και 25ης Μαρτίου 2011 ως… επιτυχία του φοβερού διδύμου!
Επομένως, ποιος και πότε ενόχλησε τον κ. Παπανδρέου και την παρέα του;
Το αντίθετο: Τους άφησαν ανενόχλητους επί δύο χρόνια να μας οδηγήσουν στη σημερινή καταστροφή.
http://logioshermes.blogspot.com/2012/01/blog-post_2385.html
