Το ποσοστό του χρέους επί του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) βρίσκεται στο 83%, τη στιγμή που η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει ως ανώτατο όριο το 60%. Το δημόσιο χρέος υπερβαίνει τα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ που αντιστοιχεί σε 24.771 ευρώ για κάθε πολίτη.
Αν νομίζετε ότι τα παραπάνω στοιχεία αφορούν κάποια χώρα της Αφρικής κάνετε λάθος αφού αφορούν τη χώρα που ουσιαστικά κυβερνά την Ελλάδα, έχοντας εξαθλιώσει τους πολίτες της. Τη Γερμανία
Διαβάστε τα οικονομικά στοιχεία της. Το χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού χρέους και ανέρχεται στα 1,28 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Για το 2012 οι προβλέψεις μιλούν ότι το χρέος θα ξεπεράσει τα 2,2 τρισεκατομμύρια ευρώ, βάσει μελέτης του Ινστιτούτου Παγκόσμιων Οικονομικών του Κιέλου.
Μπορεί κάποιος να πει ότι δεν είναι χειρότερα από άλλες χώρες της Ευρωζώνης αυτή τη περίοδο. Και
πάλι, είναι λάθος. Με τις εξαγωγές να πέφτουν λόγω μείωσης κατανάλωσης στην ευρωζώνη, αλλά και στην Κίνα, ένα κράτος που εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά στις εξαγωγές του τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδιναΗ «αντοχή» της Γερμανίας οφειλόταν στη διατήρηση χαμηλών μισθών και στη μαζική προώθηση των εξαγωγών, με τη βοήθεια των τραπεζών της. Όπως φαίνεται δε από μία παρουσίαση του ΟΟΣΑ, οι μισθοί στη Γερμανία διατηρήθηκαν σχεδόν σταθεροί τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ αυτοί αρκετών άλλων χωρών αυξήθηκαν μεταξύ 20% (Γαλλία) και 30% (Ελλάδα).
Με απλά λόγια οι εργαζόμενοι στην Γερμανία δεν εισέπραξαν τίποτα από τις επιτυχίες και τα πλεονάσματα των τελευταίων ετών, τα οποία οδηγήθηκαν αποκλειστικά και μόνο στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και στις τράπεζες.
Την ίδια ώρα, οι μεγάλες τράπεζες της Γερμανίας, βρίσκονται αντιμέτωπες με σημαντικά προβλήματα χρηματοδότησης - ειδικά η Deutsche Bank, η οποία έχει τεράστια κενά ρευστότητας, μέγεθος ίσο με το 80% του ΑΕΠ της Γερμανίας και μόχλευση 50% μεγαλύτερη από αυτήν της Lehman Brothers, τη στιγμή της χρεοκοπίας της.
Ουσιαστικά λοιπόν πλησιάζει η ώρα για την τιμωρία της Γερμανίας για τη λανθασμένη πολιτική που ακολούθησε, μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Εκείνη την εποχή η κυβέρνηση αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες της με την παροχή εγγυήσεων ύψους 480 δις € - για τα οποία πλήρωσαν οι γερμανοί πολίτες.
Έτσι λοιπόν, αποδεικνύεται ότι η οικονομική κατάσταση της Γερμανίας είναι κατά πολύ χειρότερη, από αυτήν που παρουσιάζεται στους πολίτες της και στις αγορές και την ίδια στιγμή παίζει το ρόλο του γενικού «δερβεναγά» στην Ευρώπη. Εάν δε πράγματι «κλιμακωθεί» η αποχώρηση των διεθνών κεφαλαίων από την ΕΕ, η Γερμανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα τεράστιο πρόβλημα, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πολλών χρεοκοπημένων ομοσπονδιακών κρατιδίων αφού το γερμανικό δημόσιο πρέπει να δανεισθεί περί τα 260 δις €από τις διεθνείς αγορές για το 2012.
