Έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν το παράδοξο του να χορηγεί εγγυήσεις το Δημόσιο στις τράπεζες έτσι ώστε αυτές να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες το δανείζουν με επιτόκιο 4.8% χωρίς μάλιστα τα χρήματα που λαμβάνουν να δίνονται ως δάνεια προς τους μικρομεσαίους και όσους έχουν ανάγκη.
Η ιστορία βέβαια δεν είναι χθεσινή και μας πάει πίσω τριάμιση χρόνια: στις 11 Νοεμβρίου του 2008, η ΝΔ έφερε στη Βουλή, προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες, 28 δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη. Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723/ΦΕΚ 250-9/ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων, στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους. Η διάταξη αυτή, περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων, κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, αλλά επειδή οι τράπεζες λειτουργούν ως κράτος εν κράτη στην χώρα μας (και όχι μόνο), δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Η υπόθεση όμως, δε σταμάτησε εδώ, αλλά συνεχίστηκε με "γαλαντόμες" κινήσεις, χωρίς άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία. Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους κ. Παπακωσταντίνου και κ. Βενιζέλο, πέρασαν έξι (6) νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων
προς τις ελληνικές τράπεζες.
-Ν.3845 ΦΕΚ65 6 ΜΑΙ 2010 - 15 δις ευρώ
-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ
-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ
-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ
-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ
-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ
Το σύνολο του ποσού που παραχωρήθηκε δηλαδή στις τράπεζες από το Μάιο του 2010, μέχρι το Δεκέμβριο του 2011, φθάνει τα 140 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα 23 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει ως υπόλοιπο, από τη κυβέρνηση της ΝΔ.
Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι απλή: οι ελληνικές τράπεζες καταθέτουν στην ΕΚΤ τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και αυτή να τις επαναχρηματοδοτεί με αντίστοιχα ποσά.
Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο χορηγεί εγγυήσεις στις Τράπεζες για να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες δανείζουν το Ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 4.8%, αισχοκερδώντας εις βάρος του, δεδομένου ότι τα 140 δισ. ευρώ δεν αποπληρωθούν από τις τράπεζες στην ΕΚΤ, θα πληρωθούν από αυτό.
Και ας έρθουμε στο θέμα της ανακεφαλαιοπήσης των τραπεζών, η οποία κρίθηκε αναγκαία από τη συμμετοχή τους στο κούρεμα των ομολόγων (κάτι τέτοιο βέβαια δε συνέβει με τ' ασφαλιστικά ταμεία παρά το ότι αρχικά υπήρχε υπόσχεση γι' αυτό). Αρχικά στο ΠΑΣΟΚ υπήρχε η γραμμή ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε γίνει με νέες κοινές μετοχές, το οποίο μεταφράζεται με κρατικό έλεγχο στις τράπεζες. Ο Ε.Βενιζέλος όμως θεωρούσε (και θεωρεί) ότι οι διοικήσεις των τραπεζών πρέπει να είναι αυτές, οι οποίες, θα εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο των Τραπεζών και όχι το Δημόσιο, επομένως οι μετοχές θα έπρεπε να ήταν τέτοιες ώστε να μην ασκούν έλεγχο.
Το σενάριο ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, προβλέπει έκδοση μετοχών χωρίς δικαίωμα ψήφου, που πολύ απλά σημαίνει πως το Δημόσιο δεν θα αποκτήσει κοινές μετοχές επομένως δεν θα μετέχει στις διοικήσεις των Τραπεζών τις οποίες ουσιαστικά και κυριολεκτικά “έσωσε” από χρεοκοπία. Αυτό συνάδει με τις επιταγές της τρόικας, ενώ η μόνη παραχώρηση που φέρεται να υπάρχει είναι μια υψηλή σταθερή ετήσια απόδοση από τις μετοχές άνευ ψήφου ή τις ομολογίες που θα λάβει εγγύηση.
Με τα πρώτα 18 δισ. ευρώ από το δάνειο που παίρνει η χώρα για την ανακεφαλαιοποίησή τους, να περνάνε στα χέρια των τραπεζών τις επόμενες μέρες (αν δεν έχουν περάσει ήδη) είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να πούμε ότι η παροχή χρηματοδότησης δεν επέφερε καμία αλλαγή στα λεγόμενα "τραπεζικά κριτήρια" για την παροχή παντούς είδους δανείων με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε να έχουμε άνοδο στα επιτόκια δανείων, καρτών, καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων, σε ύψη, τα οποία προσεγγίζουν ευθέως τα όρια της παράνομης τοκογλυφίας, άνευ ουδενός κρατικού ελέγχου, δια το νόμιμον, ή το “επαχθές” της αυξήσεως, εν καιρώ “κρίσης”.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι δε το γεγονός ότι οι πιθανολογούμενες ή και συμφωνημένες συγχωνεύσεις ιδιωτικών τραπεζών ακυρώθηκαν μετά την συμφωνία ανακεφαλαιοποίησης, πράγμα που εγείρει ερωτήματα όσο αφορά τη διάθεση των μετόχων να χρησιμοποιούν και οικεία κεφάλαια ή να επαφίονται στην χρήση του κρατικού χρήματος για τις κινήσεις τους.
Την ίδια ώρα, δημοσίευμα των Financial Times κάνει λόγο για «μυστικά κονδύλια» ύψους 100 δισ. ευρώ που θα δοθούν επιπλέον στις ελληνικές τράπεζες, ενώ την ίδια ώρα η Τράπεζα της Ελλάδας, με τη μυστική συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα εξασφαλίσει επείγουσα ρευστότητα προς τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο που “ασφυκτιά”. Το άρθρο κλείνει τονίζοντας ότι «εάν η Ελλάδα έφευγε από την Ευρωζώνη, η πιο πιθανή αιτία θα ήταν η απόφαση της ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα της παροχής χρηματοδότησης προς τις Τράπεζες», πράγμα που σίγουρα δε συνάδει με τα όσα ακούμε σε σειρά ΜΜΕ για τις πιθανές "αιτίες" - έχουν ακουστεί πολλά (από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Eurovision) αλλά αυτό όχι...
Εξαιρετικά ενδιαφέρον έχει ένα άλλο σημείο του δημοσιεύματος σύμφωνα με το οποίο, υπάρχει πρόγραμμα της ΕΚΤ, που διαφέρει από την κανονική παροχή ρευστότητας προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση της Ιρλανδίας και εσχάτως της Ελλάδας. "Δίνει στην ΕΚΤ, η οποία, έχει τον τελικό έλεγχο, επί της δυνατότητας αυτής, την δύναμη να καθορίσει τη μοίρα ολόκληρων κρατών" αναφέρουν οι FT.
Επομένως οι διαρροές ότι η ΕΚΤ μας βάζει περιορισμούς και δεν μας δανείζει πια, ήταν αναληθείς αφού το όριο δανεισμού "από το παράθυρο" (ELA), όχι μόνο δεν έχει κλείσει αλλά αντίθετα έχει αυξηθεί κατά 10 δις ευρώ, φθάνοντάς το στα 100 δις ευρώ συνολικά. Από τα 100 δις ευρώ, έχουν αντληθεί περίπου 50-60, πράγμα που δείχνει ότι και περιθώρια υπάρχουν αλλά και το ότι οι τράπεζες προτιμούν να χρησιμοποιούν τις εγγυήσεις του Δημοσίου, δεδομένου ότι αυτές στην ουσία επιβαρύνουν εκείνο και όχι αυτές...
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια (;)... "Η Ελλάδα δεν έχει αυτή την περίοδο ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση, έτσι δεν θα είναι πρόβλημα αν η επόμενη δόση από το πακέτο βοήθειας καθυστερήσει για λίγες εβδομάδες", δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Κότχαους, σύμφωνα με το Reuters. "Απ' όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση καθ' όλο το πρώτο εξάμηνο του έτους", είπε ο Μάρτιν Κότχαους στην τακτική ενημέρωση των δημοσιογράφων στο Βερολίνο. Όπως σημείωσε, μια καθυστέρηση λίγων εβδομάδων στην καταβολή της δόσης "δεν θα προκαλέσει προβλήματα". Η δήλωση αυτή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για δύο λόγους. Καταρχήν γιατί έρχεται σε αντίθεση σύμφωνα με τα όσα ακούγαμε περί "ανεπαρκών" ταμειακών διαθέσιμων από τον Μάρτιο μέχρι και πολύ πρόσφατα. Αυτά υποστήριζαν πηγές της κυβέρνησης Παπαδήμου καθώς και οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - επομένως είτε αυτοί γνωρίζουν καλύτερα (οπότε πρέπει να βγουν και να τον διαψεύσουν και να τον εγκαλέσουν γιατί παίζει με τη σταθερότητα της χώρας μας) είτε ψεύδονταν, πράγμα που σίγουρα καλεί για να τους βάλει κάποιος στη θέση τους. Από κει και πέρα όμως - είτε τα χρειαζόμαστε τα χρήματα είτε όχι - είναι απαράδεκτο να γίνεται προσπάθεια εκβιασμού ενός ολόκληρου λαού μιας χώρας που είναι υποτίθεται ευνομούμενη και ανεξάρτητη. Γι' αυτό και μόνο χρειάζεται έγκληση απ' όλους - είτε τους συμφέρει το κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργείται, είτε όχι...
Πηγές ειδήσεων: "Aegeantimes", "Το Βήμα" / Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Α.Δελλατόλα στο "Ποντίκι" για τις επιθέσεις των διαφόρων "παραγόντων" στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να βρείτε εδώ.
Η ιστορία βέβαια δεν είναι χθεσινή και μας πάει πίσω τριάμιση χρόνια: στις 11 Νοεμβρίου του 2008, η ΝΔ έφερε στη Βουλή, προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες, 28 δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη. Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723/ΦΕΚ 250-9/ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων, στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους. Η διάταξη αυτή, περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων, κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, αλλά επειδή οι τράπεζες λειτουργούν ως κράτος εν κράτη στην χώρα μας (και όχι μόνο), δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Η υπόθεση όμως, δε σταμάτησε εδώ, αλλά συνεχίστηκε με "γαλαντόμες" κινήσεις, χωρίς άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία. Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους κ. Παπακωσταντίνου και κ. Βενιζέλο, πέρασαν έξι (6) νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων
προς τις ελληνικές τράπεζες.
-Ν.3845 ΦΕΚ65 6 ΜΑΙ 2010 - 15 δις ευρώ
-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ
-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ
-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ
-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ
-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ
Το σύνολο του ποσού που παραχωρήθηκε δηλαδή στις τράπεζες από το Μάιο του 2010, μέχρι το Δεκέμβριο του 2011, φθάνει τα 140 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα 23 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει ως υπόλοιπο, από τη κυβέρνηση της ΝΔ.
Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι απλή: οι ελληνικές τράπεζες καταθέτουν στην ΕΚΤ τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και αυτή να τις επαναχρηματοδοτεί με αντίστοιχα ποσά.
Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο χορηγεί εγγυήσεις στις Τράπεζες για να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες δανείζουν το Ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 4.8%, αισχοκερδώντας εις βάρος του, δεδομένου ότι τα 140 δισ. ευρώ δεν αποπληρωθούν από τις τράπεζες στην ΕΚΤ, θα πληρωθούν από αυτό.
Και ας έρθουμε στο θέμα της ανακεφαλαιοπήσης των τραπεζών, η οποία κρίθηκε αναγκαία από τη συμμετοχή τους στο κούρεμα των ομολόγων (κάτι τέτοιο βέβαια δε συνέβει με τ' ασφαλιστικά ταμεία παρά το ότι αρχικά υπήρχε υπόσχεση γι' αυτό). Αρχικά στο ΠΑΣΟΚ υπήρχε η γραμμή ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε γίνει με νέες κοινές μετοχές, το οποίο μεταφράζεται με κρατικό έλεγχο στις τράπεζες. Ο Ε.Βενιζέλος όμως θεωρούσε (και θεωρεί) ότι οι διοικήσεις των τραπεζών πρέπει να είναι αυτές, οι οποίες, θα εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο των Τραπεζών και όχι το Δημόσιο, επομένως οι μετοχές θα έπρεπε να ήταν τέτοιες ώστε να μην ασκούν έλεγχο.
Το σενάριο ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, προβλέπει έκδοση μετοχών χωρίς δικαίωμα ψήφου, που πολύ απλά σημαίνει πως το Δημόσιο δεν θα αποκτήσει κοινές μετοχές επομένως δεν θα μετέχει στις διοικήσεις των Τραπεζών τις οποίες ουσιαστικά και κυριολεκτικά “έσωσε” από χρεοκοπία. Αυτό συνάδει με τις επιταγές της τρόικας, ενώ η μόνη παραχώρηση που φέρεται να υπάρχει είναι μια υψηλή σταθερή ετήσια απόδοση από τις μετοχές άνευ ψήφου ή τις ομολογίες που θα λάβει εγγύηση.
Με τα πρώτα 18 δισ. ευρώ από το δάνειο που παίρνει η χώρα για την ανακεφαλαιοποίησή τους, να περνάνε στα χέρια των τραπεζών τις επόμενες μέρες (αν δεν έχουν περάσει ήδη) είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να πούμε ότι η παροχή χρηματοδότησης δεν επέφερε καμία αλλαγή στα λεγόμενα "τραπεζικά κριτήρια" για την παροχή παντούς είδους δανείων με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε να έχουμε άνοδο στα επιτόκια δανείων, καρτών, καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων, σε ύψη, τα οποία προσεγγίζουν ευθέως τα όρια της παράνομης τοκογλυφίας, άνευ ουδενός κρατικού ελέγχου, δια το νόμιμον, ή το “επαχθές” της αυξήσεως, εν καιρώ “κρίσης”.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι δε το γεγονός ότι οι πιθανολογούμενες ή και συμφωνημένες συγχωνεύσεις ιδιωτικών τραπεζών ακυρώθηκαν μετά την συμφωνία ανακεφαλαιοποίησης, πράγμα που εγείρει ερωτήματα όσο αφορά τη διάθεση των μετόχων να χρησιμοποιούν και οικεία κεφάλαια ή να επαφίονται στην χρήση του κρατικού χρήματος για τις κινήσεις τους.
Την ίδια ώρα, δημοσίευμα των Financial Times κάνει λόγο για «μυστικά κονδύλια» ύψους 100 δισ. ευρώ που θα δοθούν επιπλέον στις ελληνικές τράπεζες, ενώ την ίδια ώρα η Τράπεζα της Ελλάδας, με τη μυστική συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα εξασφαλίσει επείγουσα ρευστότητα προς τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο που “ασφυκτιά”. Το άρθρο κλείνει τονίζοντας ότι «εάν η Ελλάδα έφευγε από την Ευρωζώνη, η πιο πιθανή αιτία θα ήταν η απόφαση της ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα της παροχής χρηματοδότησης προς τις Τράπεζες», πράγμα που σίγουρα δε συνάδει με τα όσα ακούμε σε σειρά ΜΜΕ για τις πιθανές "αιτίες" - έχουν ακουστεί πολλά (από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Eurovision) αλλά αυτό όχι...
Εξαιρετικά ενδιαφέρον έχει ένα άλλο σημείο του δημοσιεύματος σύμφωνα με το οποίο, υπάρχει πρόγραμμα της ΕΚΤ, που διαφέρει από την κανονική παροχή ρευστότητας προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση της Ιρλανδίας και εσχάτως της Ελλάδας. "Δίνει στην ΕΚΤ, η οποία, έχει τον τελικό έλεγχο, επί της δυνατότητας αυτής, την δύναμη να καθορίσει τη μοίρα ολόκληρων κρατών" αναφέρουν οι FT.
Επομένως οι διαρροές ότι η ΕΚΤ μας βάζει περιορισμούς και δεν μας δανείζει πια, ήταν αναληθείς αφού το όριο δανεισμού "από το παράθυρο" (ELA), όχι μόνο δεν έχει κλείσει αλλά αντίθετα έχει αυξηθεί κατά 10 δις ευρώ, φθάνοντάς το στα 100 δις ευρώ συνολικά. Από τα 100 δις ευρώ, έχουν αντληθεί περίπου 50-60, πράγμα που δείχνει ότι και περιθώρια υπάρχουν αλλά και το ότι οι τράπεζες προτιμούν να χρησιμοποιούν τις εγγυήσεις του Δημοσίου, δεδομένου ότι αυτές στην ουσία επιβαρύνουν εκείνο και όχι αυτές...
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια (;)... "Η Ελλάδα δεν έχει αυτή την περίοδο ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση, έτσι δεν θα είναι πρόβλημα αν η επόμενη δόση από το πακέτο βοήθειας καθυστερήσει για λίγες εβδομάδες", δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Κότχαους, σύμφωνα με το Reuters. "Απ' όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση καθ' όλο το πρώτο εξάμηνο του έτους", είπε ο Μάρτιν Κότχαους στην τακτική ενημέρωση των δημοσιογράφων στο Βερολίνο. Όπως σημείωσε, μια καθυστέρηση λίγων εβδομάδων στην καταβολή της δόσης "δεν θα προκαλέσει προβλήματα". Η δήλωση αυτή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για δύο λόγους. Καταρχήν γιατί έρχεται σε αντίθεση σύμφωνα με τα όσα ακούγαμε περί "ανεπαρκών" ταμειακών διαθέσιμων από τον Μάρτιο μέχρι και πολύ πρόσφατα. Αυτά υποστήριζαν πηγές της κυβέρνησης Παπαδήμου καθώς και οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - επομένως είτε αυτοί γνωρίζουν καλύτερα (οπότε πρέπει να βγουν και να τον διαψεύσουν και να τον εγκαλέσουν γιατί παίζει με τη σταθερότητα της χώρας μας) είτε ψεύδονταν, πράγμα που σίγουρα καλεί για να τους βάλει κάποιος στη θέση τους. Από κει και πέρα όμως - είτε τα χρειαζόμαστε τα χρήματα είτε όχι - είναι απαράδεκτο να γίνεται προσπάθεια εκβιασμού ενός ολόκληρου λαού μιας χώρας που είναι υποτίθεται ευνομούμενη και ανεξάρτητη. Γι' αυτό και μόνο χρειάζεται έγκληση απ' όλους - είτε τους συμφέρει το κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργείται, είτε όχι...
Πηγές ειδήσεων: "Aegeantimes", "Το Βήμα" / Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Α.Δελλατόλα στο "Ποντίκι" για τις επιθέσεις των διαφόρων "παραγόντων" στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να βρείτε εδώ.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ...Like.... ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣ ΣΑΣ...ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.....ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ......ΔΙΑΔΩΣΤΕ.....
